• Ciekawe odkrycia studentki
- Odsłony: 5594
Izabela Kuzyk (Tomczyk) – sympatyczna studentka z Babimostu, zasłużyła się kilkoma odkryciami z historii naszego miasta. Dwa lata temu pisząc pracę licencjalną na temat zabytkowego poliptyka z babimojskiego kościoła, odkryła w archiwum parafialnym akta zawierające korespondencję dotyczącą tego pięknego dzieła sztuki sakralnej. Z jednego ze znalezionych listów, napisanych przez ówczesnego proboszcza Babimostu ks. Franciszka Henke wynika, że poliptyk zakupiono dla parafii już w roku 1858. Ustalenie dokładnej daty sprowadzenia poliptyka do naszej parafii jest niezwykłe cenne, ponieważ literatura opisująca go podaje dotąd błędne daty tego historycznego wydarzenia.
Obecnie Izabela Kuzyk pisze pracę magisterską z dziedziny konserwacji zabytków na temat okazałego budynku byłej „Babimojszczanki” w centrum miasta. Zbierając materiały do tej pracy dokonała następych cennych odkryć. Udało jej się dotrzeć do potomka byłego właściciela budynku, który mieszka w pobliżu nadreńskiego miasta Bonn w Niemczech. Dysponuje on niezwykle bogatym archiwum rodzinnym, zawierającym również liczne XIX wieczne zdjęcia, pamiątki i listy z Babimostu. Wsród tych archiwaliów znajduje się pamiątkowy krzyż babimojskiego bractwa kurkowego z 1855 roku, wydany z okazji poświęcenia pierwszego sztandaru bractwa.
W kolekcji zdjęć są też fotografie byłych członków bractwa – między innymi Wilhelma Ulmitza, byłego skarbnika miasta, który w spisie braci kurkowych Babimostu z 1851 roku zajmuje wysoką pozycję. Na liście bractwa liczącej 80 członków zajmował pozycję numer 12, co znaczy, że pod względem stażu był wówczas jednym z najstarsczych braci. Wilhelm Ulmitz urodził się w roku 1807 w Babimoście w domu przy ulicy Kargowskiej 42, gdzie spędził dzieciństwo. Później prowadził tu gospodarstwo rolne. W życiu zawodowym zajmował się ponadto młynarstwem w odziedziczonym wiatraku przy drodze wylotowej do Kargowej. W 1838 roku ówczesny babimojski skarbnik Tomasz Wróblewski przyjął Ulmitza do pracy w biurze ratusza. Już w następnym roku Wróblewski został burmistrzem Babimostu, a Ulmitz jego następcą jako skarbnik. Skarbnik miasta – wówczas zwany Kämmerer – był po burmistrzu drugą osobą w hirarchii samorządu miejskiego. Tę funkcję Ulmitz pełnił przez 33 lata, aż do 1 października 1872 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę. Przez cały ten czas Wilhelm Ulmitz był członkiem babimojskiego bractwa kurkowego. W roku 1878 wyprowadził się do Frankfurtu nad Odrą, gdzie zmarł w 1892 roku.
Następne odkrycie Izabeli Kuzyk związane z jej pracą magisterską, to obszerne zasoby dokumentów Babimostu i Podmokli z XIX wieku w Państwowym Archiwum w Bydgoszczy. Archiwalia zawierają m.in. cenne spisy mieszkańców i właścicieli zabudowań i działek Babimostu oraz obu Podmokli. Nowością dla historii KBS Babimost było odkrycie dotąd jeszcze nieznanego składu zarządu babimojskiego bractwa kurkowego z roku 1870: „Kurrende vorzuzeigen den Vertretern der Schützengilde – Kurendę okazać przedstawicielom Gildy Strzeleckiej 1. p. Karol Kurzmann, 2. p. Dominik Ankiewicz, 3. p. August Maul, 4. p. Albert Leutke w Babimoście”.
Aleksander Waberski, kwiecień 2017